Το έργο BRIDGES στοχεύει στην καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων και του δομικού ρατσισμού στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να γίνει αυτό, ξεκινά από την ιδέα ότι τυχόν πιθανές λύσεις θα είναι δυνατές μόνο χάρη σε μια σειρά συμμαχιών μεταξύ ανόμοιων οργανισμών. Λαμβάνοντας αυτό το πλαίσιο ως σημείο εκκίνησης, αυτό το εργαστήριο βασίζεται στην εμπειρία της πολιτικής οργάνωσης της ομάδας από τη Βαρκελώνη και προτείνει την ιδέα μιας Παιδαγωγικής της Συμμαχίας ως μέσο για τη διερεύνηση της σημασίας της δημιουργίας συνδέσεων και της άσκησης πολιτικών φροντίδας στα πανεπιστήμια. Για το σκοπό αυτό, οι εργασίες θα πραγματοποιηθούν σε δύο διαφορετικά επίπεδα. Αφενός, κατά την προετοιμασία της δραστηριότητας από τον εκπαιδευτικό, μέσω της δημιουργίας διασυνδέσεων με σχετικούς κοινωνικούς φορείς εκτός του ιδρύματος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπου διεξάγεται το μάθημα. Αυτοί οι «σύμμαχοι» θα είναι συμμετέχοντες στις δραστηριότητες που θα λάβουν χώρα στην τάξη — το δεύτερο επίπεδο εργασίας στο εργαστήριο. Αυτό το εργαστήριο, συνιστώμενης διάρκειας 1,5 ώρας για τη διαδικτυακή του εφαρμογή, έχει στόχο να αναλύσει σε μικρές ομάδες ζητήματα σχετικά με τη δημιουργία συμμαχιών ως παιδαγωγικό και μετασχηματιστικό εργαλείο. Θα το κάνουν αυτό μέσω 3 θεματικών ή επιπέδων προβληματισμού. 

Το πρώτο επίπεδο («Είμαστε ήδη φτιαγμένοι από συμμαχίες») στοχεύει στον προβληματισμό σχετικά με τη συμμαχία από τη σκοπιά της δικής μας σύνθεσης ως άτομα. Οι συμμαχίες είναι εγγενείς σε εμάς σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής μας, απαρτιζόμαστε από αυτές. Αυτό το μέρος βασίζεται στην ευρεία κληρονομιά της φεμινιστικής λογοτεχνίας να θεωρεί τις οντολογίες ως σχεσιακές, προσπαθώντας να κάνει ορατά τα δίκτυα, τις αλληλεξαρτήσεις και το έργο φροντίδας που μας επιτρέπει να υπάρχουμε, να αναπτύσσουμε μια ιδέα ή να ενεργούμε πολιτικά.

Στο δεύτερο επίπεδο ομαδικής εργασίας («Τι μαθαίνουμε με τις συμμαχίες;»), η ομάδα θα αναλογιστεί το είδος της γνώσης που επιτρέπουν οι συμμαχίες. Η γνώση είναι κάτι που γίνεται εφικτό μόνο χάρη στις μερικές συνδέσεις που παράγουν εντοπισμένη γνώση, μια γνώση που συλλογικοποιείται και βρίσκεται σε δεδομένο χρόνο και τόπο. Οι συμμαχίες στις οποίες αναφερόμαστε αναζητούν έναν οριζόντιο τρόπο να γίνονται τα πράγματα. Βασίζονται στον σεβασμό, στη δημιουργία και τη διατήρηση σχέσεων αμοιβαίας υποστήριξης με την πάροδο του χρόνου. Οι συμμαχίες μας διδάσκουν να εργαζόμαστε με βάση το σεβασμό, να αντιμετωπίζουμε και να εκτιμούμε τις ταλαιπωρίες και τις εντάσεις που συνεπάγεται η οικοδόμηση ενός κοινού μετώπου. Ωστόσο, οι συμμαχίες είναι επίσης πεπερασμένες. Δηλαδή, δεν πρέπει να τις ουσιαστικοποιούμε και να τις ρομαντικοποιούμε, αλλά μάλλον να δημιουργήσουμε μια πρακτική ακρόασης και αναθεώρησης σε σχέση με θέματα για τα οποία ενδιαφερόμαστε από κοινού. 

Τέλος, το τρίτο επίπεδο («Στρατηγικές συμμαχίες και πιθανά μέλλοντα») θα έχει ως στόχο να εργαστεί πάνω στην πολιτική και σκόπιμη διάσταση που έχουν οι συμμαχίες. Αρχικά αυτό μπορεί να αναφέρεται στο πόσο σκόπιμες και στρατηγικές είναι οι συμμαχίες. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η οικοδόμηση πολιτικών ταυτοτήτων, που σχηματίζονται μέσω συμμαχιών ομάδων ενωμένων πάνω στην έννοια της διαφοράς, της δαφορετικότητας. Παράλληλα, η οικοδόμηση συμμαχιών παραπέμπει στην οικοδόμηση ενός συγκεκριμένου πολιτικού ορίζοντα, προσφέροντας και μυθοπλασίες για τους κόσμους που θα θέλαμε να οικοδομήσουμε. Με βάση αυτό, σε αυτό το τελευταίο επίπεδο του εργαστηρίου οι μικρές ομάδες θα προσπαθήσουν να διαμορφώσουν ένα προσχέδιο συγκεκριμένων προτάσεων για συμμαχίες που μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση ενός πιο αντιρατσιστικού πανεπιστημίου. 

Μετά από αυτές τις τρεις συζητήσεις εργασίας σε μικρές ομάδες, οι συμμετέχοντες θα επιστρέψουν στη μεγάλη ομάδα. Σε αυτό το σημείο, οι διαμεσολαβητές θα έχουν συμμετάσχει στην ομαδική εργασία για άλλη μια φορά μαζί με τους φοιτητές του μαθήματος, συμβάλλοντας έτσι με την εμπειρία τους πάνω στο θέμα. Επιπλέον, θα έχουν συμβάλει, επί τόπου, στη δημιουργία πιθανών σχεδίων για συμμαχίες για τη μετατροπή του ρατσισμού εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Με αυτόν τον τρόπο, το εργαστήριο επιδιώκει να δείξει επιτελεστικά τη σιωπηρή αξία των συμμαχιών μεταξύ διαφορετικών οργανισμών, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει de facto στη δημιουργία και την ενίσχυση αυτών των δεσμών.